Name saya Emir. Saya berumur 2 tahun dan 10 bulan.. Ibu saya kate 2 tahun 9 bulan dan 25 hari (as at hari nilah). Sekarang ini ibu saya sangat sibuk. Tapi hari ini hari Sabtu, tadi saya ikut saya pergi hantar surat dekat client di Dayabumi. Lepas itu, ibu saya nak pergi keje. Dalam kerete, ibu kate dekat papa, dia dah tak de duit, jadi ibu suruh papa hantar ibu kejap dekat "shim bank" (CIMB bank, yer yer saya pelat). Saya ni pantang kalau lalu dekat ape-ape bank, sebab saya suke tekan butang-butang tu.

Jadi seperti biase dan untuk ke sekian kalinyer, saya menjerit-jerit nak ikut ibu. Ibu amik duit dekat CIMB Bank dekat Pusat Bandar Damansara. Saya suka butang-butang tu, ye la, tekan je keluar duit, tekan je keluar duit. Best betul (Ibu: setiap kali keluar makin kopak la ibu kau ni).

Ibu bagi saya kad, dan ibu tunjuk ape kene tekan, saya ikut je arahan ibu, mule-mule keluar kad "SHIM" bank, lepas tu keluar duit, banyak wooo duit ibu (Ibu: RM300 jer). Lepas tu keluar resit, tak sempat nak tengok berape duit ibu dalam SHIM bank tu..

Lepas tu, ibu ke tepi, ibu mintak duit dari saye, saya pun bagi lah, ibu sibuk masukkan duit ke dalam beg duit, lepas tu masukkan dalam handbag pulak.. Tengah ibu sibuk sibuk, saya pun nak lah tolong ibu ambik duit lagi..

Lepas tu saya cakap dekat ibu

"Abu, abu, Emir wat one more SHIM Bank" ---> this is what exactly he said

Dah dah, tepi tepi, ibu cerite pulak.

GUESS WHAT HE DID..

Luruh jantung aku tahu tak.. ye baru teringat yang dia masih lagi memegang card ATM saya itu.. Dan dia dengan innocentnyer menunjuk ke arah cheque deposit machine.. and

MY ATM CARD IS INSIDE THERE..

Half way before it dropped into the machine.

"Emir, see see ape Emir buat" dan dia jawab
"Im sorry Abu". --- ye, itulah jawapan dia.

Tak jadi nak bebel panjang. Sambil cube mencube untuk keluarkan kad, i dok lah bebel sorang-sorang, orang lain yang tengah beratur nak amik duit, tersengih-sengih tengok i yang terbongkok-bongkok gune segala bende yang ade nak keluarkan bende alah itu, ada jugak yang tolong tapi derang tak berani sangat, takut terjatuh pulak. Hubby pulak was inside the car. dan parking sangat jauh, dan seperti biase, telephone saya hanyalah sekadar perhiasan kerana tidak ade kredit..

Orang lain sibuk kate, call je Call Centre. I kate, let me get my husband first. Sampai je jumpe Encik Emran, bebel la orang tua ni, kate kenapa bagi Emir pegang atm card. Alaa bende nak jadik. Dah dapat anak suke menolong sangat nak buat macam mane kan,.

Lalu hubby ke tempat kejadian.


... Papa menjadi hero. Lame woooo...

Kiterang dah start fedup dah.., i siap kate kat hubby,

"Tolak je lah kad tu kad bawah, dah tak boleh dah tu"
Kalau tahu i amik duit banyak sikit tadi. Hi malang tak berbau..

Mase saya on the way nak ke telefon, tetibe, hubby kate

"Haaa nasib baik dah boleh"

ALHAMDULILLAH... selamat kad aku, kalau tak rugi RM12..


Inilah muke budak nakal itu... Hishh