Membayar Saman
Ni semalam punyer cerite tapi update arini sebab log in kat opis.. :)
***********************************************
Hari yang sangat memenatkan lagi meletihkan.
Masuk kerje dengan muka yang segar tapi balik dengan lemah longlai.
Bermulanya kisah di mana WFA datang ofis dengan tidak berape ade keje,
lepas keadaan yang sungguh membosankan, WFA membuatlah aktiviti yang
diwajibkan kepada semua staff EY, ape lagi kalau bukan web based learning.
Sekali bile WFA buat, banyak lah pulak salah die, lalu WFA pun berhenti
dan duduk diam-diam. Sekali bile dah mule duduk diam-diam, WFA
kebosanan lalu berjumpe lah seorang demi seorang dan mintak kerje, dan
hasilnya!! ya betul, banyakkkkkk keje jadinya. Tapi tak pe, kali ni punye keje
memang apply betul lah ape yang belajar dalam kelas tax dekat MICPA
dulu. Hari ni first time sediakan client punye tax computation dari A
sampai Z. Not perfect,banyak jugak salah, but im having fun!!
Walaupun dekat mane-mane tempat keje kite pergi ade pros and cons tapi
dekat EY ni ape mira suke, derang sikit pun tak kedekut ilmu. Mintak
lah tolong derang ajarkan tak kire lah mase derang sibuk ke tidak,
sungguh-sungguh derang ajar kite sampaikan cara nak insert table pun derang
tolong ajarkan.. hehe tapi mira senyap je laa, takkan la nak tunjuk
terror pulak kan. Anyway, kalau orang kate Chinese kedekut ilmu, but in EY
theres no such thing as they are kedekut ilmu. Sharing knowledges is
ciculated around the dept even though they are the managers..
But still, i have to admit, the workload is tiring, tak tau laa macam
mane kalau peak season kan.. huh!! Dearie siap cakap lagi boleh ke mira
nak tahan keje macam ni. Nak-nak lepas ni kalau kene amik profesional
cert, lagi laaa, dah la kelas die weekend je, kalau amik, memang confirm
dah tak de holidays langsung selama 3-5 tahun :(
********************************************************************************
Right after the office hour, hubby and i went to IOI Puchong to pay for
the summons, actually yesterday we went to 1utama but unlucky for us,
the counter was closed although it was only 8.30pm. Dekat IOI, dari jauh
dah nampak orang beratur panjang, mak aiiii, ikut hati malas la pulak
nak beratur, tapi disebabkan datang bukan main jem lagi, kiterang pun
belasah beratur, siap beli paper, makanan semua, sebab q memang panjang
macam komuter, (panjang tapi slow). Beratur punyer beratur, sekali
kiterang dapat tau yang line kiterang beratur tu untuk check saman, bukan
untuk bayo saman. Adoiii!! mase tu rase nak pengsan sebab barisan nak
bayo panjang berjele, dah la panjang tak campur lagi dengan orang potong
line. Pulak tu satu kaunter je derang sediakan.
So, terpaksalah pulak beratur balik. Nasib badan. But since, daku di
sebelahnye dan die di sebelah daku, tak de la boring sangat, sampai amoi
dekat belakang kiterang siap cakap lagi seronok tengok kiterang, hehe.
Beratur sikit punyer lame, sekali bile lagi 6 orang depan kiterang,
polis tu announce die dah nak tutup kaunter, waaa macam nak jerit pulak
sebab dah beratur 2 jam, siap pakat, kalau orang tu last person boleh
bayo, kiterang nak suruh orang yang last bayokan.. Tapi nasib kiterang
baik sebab sempat!! pergh!! wat a day..
**********************************************************************************
Tahukah anda bahawa pekerja-pekerja PETRONAS mendapat habuan 4 bulan
gaji sempena sambutan PETRONAS yang ke 30. AAh, sungguh cemburu, tapi tak
mengapa, itu rezeki mereka.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment
Tell me something